Zo lezend door de kranten en het nieuws aanschouwend worden we niet vrolijker, dus heb ik maar besloten om wel vrolijke zaken te benoemen!
Vrolijk Pasen! Wat is een vrolijk Pasen? In mijn gevoel is dat lekker met familie brunchen, lachen en vooral lekker eten. De kinderen zoeken de eieren in de tuin terwijl het zonnetje vrolijk schijnt.
' s Middags staat het zonnetje lekker te branden en gaan we gezellig buiten zitten aan de borrel.
We hebben het alleen maar over vrolijke onder-werpen.
De tweede Paasdag gaan we massaal naar de tuincentra om vrolijke plantjes met heel veel kleur uit te kiezen voor onze tuinen, want daar worden we vrolijk van! Minder vrolijk word ik van het zetten in de grond, want hoewel ik altijd handschoenen gebruik, zit de aarde wekenlang nog onder mijn nagels. Maar als het allemaal in de grond staat en in de potten, word ik wel weer heel vrolijk van de aanblik.
Als we niet naar de tuincentra gaan, gaan we misschien wel naar een autoshow waar hele vrolijke verkopers je auto voor veel minder taxeren dan de werkelijke waarde, maar ja het is een vrolijke tweede Paasdag en de kinderen spelen ook al zo vrolijk op het springkussen, dat je toch maar besluit om een nieuwe auto te kopen, waar je dan weer heel vrolijk van wordt.
Het zou ook kunnen dat je naar een meubelboulevard gaat om lekker te kijken naar nieuwe meubeltjes die je eigenlijk helemaal niet nodig hebt, maar wel heel vrolijk van wordt, dus ga je overstag en bestelt een gezellige nieuwe eethoek, zodat je huis wat opgevrolijkt wordt!
Weet je waar ik altijd zo vrolijk van word? Lapjes kijken op de Albert Cuyp en fantaseren wat ik wel niet allemaal van zou willen maken.
Vorige week waren W. en ik even op de Albert Cuyp omdat ik het in mijn hoofd gehaald heb stoelhoesen te maken voor 2 leren eetkamerfauteuiltjes. Wij hebben een aqua blauwe houten bank staan met witte café-stoelen, maar omdat ik vanuit mijn vorige leven nog leren stoelen had, die zalig zitten, maar totaal niet bij de eethoek passen, heb ik bedacht om ze te gaan stofferen.
Wij dus op zoek naar die specifieke aqua blauwe kleur die overal bij moest passen, dus zoeken naar een speld in de hooiberg, waarbij W's geduld flink op de proef werd gesteld. Het leuke van een volksbuurt is altijd dat iedereen een praatje wil maken met Willibrord of op de foto, dus we schoten sowieso niet op die middag. Uiteindelijk vond ik wat ik hebben moest en werd er helemaal vrolijk van.
De komende Paasdagen ga ik, naast schrijven aan mijn boek, wat al behoorlijk vordert, en een brunch met familie, naaien, zodat wij na de Pasen een hele gezellige vrolijke eethoek hebben!
Vrolijk Pasen!
