Ik ben woonachtig in Heerenveen, moeder van 3 kinderen 16 (Lucinde), 23(Sanne) en 25 (Niels)) en sinds oktober vorig jaar trotse oma van James. Ik zeg vaak dat mijn leven een achtbaan is, een woeste berg rivier, of een gierende storm. Ik maak mee, ervaar en beschrijf. Ik lijd, herinner, verbaas en beleef.


Als kind op school smulde ik al van opstellen schrijven en pende ik mijn eerste gedichtjes. Als jong volwassene studeerde ik talen in het buitenland en hield jarenlang trouw een dagboek bij.  Als moeder, oma en sociaal dier begon ik in 2013 een blog ( “Heden, Heimwee en Herinneringen”) en toen er een vaste columnist werd gevraagd voor een online krant in mijn geboortedorp stond ik ook alweer te trappelen.


En een paar jaar geleden ontdekte ik het fenomeen ‘levensboek’ en stapte daardoor de fascinerende wereld van ouderen en hun herinneringen binnen. Sindsdien teken ik in mijn vrije tijd met veel geduld en persoonlijke aandacht levensverhalen op van ouderen. Zo creëer ik dierbare herinneringsmonumentjes die voortkomen uit intensieve wekelijkse bezoekjes aan ouderen. Deze contactmomenten zijn stuk voor stuk hartverwarmend en verrijken mij als mens.


Voor mij is schrijven zoiets als ademen. Ik ben weer terug in het moment als ik de hilariteit van sommige gebeurtenissen herbeleef, ik laat kijken in mijn leven van alledag, kan spiegelen met woorden en raken met een gedicht. 
Emotie, herkenning en beleving en niet te vergeten de mens in al zijn feilbaarheid zijn de ingrediënten voor mijn verhalen en gedichten. Als moeder van een verstandelijk gehandicapte zoon weet ik dat niets vanzelfsprekend is en staat voor mij menselijk geluk op een hoger plan dan ‘dingen bereiken’ en een toekomst uitstippelen.


Het afgelopen half jaar bevond ik mij in de achtbaan der achtbanen. Binnen drie week tijd overleed mijn vader, kreeg mijn jongste dochter van 16 tot onze ontsteltenis de diagnose lymfeklierkanker en stond ik,  tussen twee chemokuren door, mijn oudste dochter bij tijdens de bevalling en de geboorte van haar eerste kindje.


http://www.annetgorter.blogspot.com

Vakantie, pfff…

Door:

Eindelijk kan ik me gaan bezighouden met de vakantie. Over een paar dagen vertrekken we met twee auto's, een caravan, een vouwcaravan en vijf kids naar het Lago Maggiore.

Lees verder

Elk leven een monument

Door:

Ik verbaas me er telkens weer over hoeveel oude mensen nog weten over hun prilste jeugd. Ik laat me graag loom meevoeren met de stroom van hun herinneringen.

Lees verder

Mijn date

Door:

'Ik zoek een rustige vrouw'. Ik durfde hem bijna niet aan te kijken en gluurde wat onder mijn pony door.

Lees verder

Moedergevoel

Door:

Terwijl ik met lief en vijf kids als tijdelijk samengesteld gezin de contreien rond Baveno met wat onstuimigheid opklop, heb ik bijna dagelijks contact met mijn inmiddels 29 weken zwangere dochter.

Lees verder