Deze week komt ons chauvinisme wel tot hele grote hoogte!
Eerst de hockeymeiden die wereldkampioen worden met onze Larense speelsters Naomi van As en Merels oude trainster Kim Lammers in de hoofdrol.
De hockeyheren kunnen ook wereldkampioen worden in Den Haag en moeten het net als de meiden opnemen tegen Australië, alleen zijn de twijfels of het daadwerkelijk gaat lukken wat groter.
Alhoewel aangestoken door het succes van de dames en hun voetballende collega's moet het gaan lukken om de wereldbeker te winnen. Maar de echte oranje koorts wordt toch veroorzaakt door 11 voetballers in Brazilië en hun opperhoofd Louis van Gaal.
Vooraf weinig vertrouwen
Voorafgaand aan het WK voetbal stonden de kranten vol van negatieve commentaren. Ook de journalisten in de eeuwigdurende praatprogramma's hadden geen goed woord over voor het Nederlands Elftal. Louis van Gaal werd met de grond gelijk gemaakt. Vooral de heren Derksen, Genee en Van der Gijp bij VI Voetbal maakten Louis elke keer volstrekt belachelijk.
Ik ging mij er steeds meer aan ergeren, temeer ik zelf diverse keren de bondscoach persoonlijk mocht ontmoeten. Vooral met zijn vrouw Truus heb ik een enorme klik. Dat is zo'n enorm leuke en spontane vrouw. Samen we dan ook altijd de grootste lol op feestjes.
We zijn beide nuchtere vrouwen en hebben alle twee een man waar heel Nederland een mening over heeft omdat ze denken hen te kennen. Als Truus is getrouwd met de man zoals Louis in de media wordt afgeschilderd, dan is ze een hele goede toneelspeelster. Maar niets is minder waar!
Louis is een hele lieve vent. Ik zie dat op de manier waarop hij met Truus omgaat en rekening met haar houdt.
Hij is wel een enorme professional met een hele grote drive, vandaar dat hij de top heeft bereikt. Als je middelmatig en gematigd bent, bereik je nooit de top.
Willibrord en Louis van Gaal lijken in dat opzicht heel erg op elkaar. Nooit genoegen nemen met 'kan niet',
maar doorgaan tot het gaatje. In hun professionele leven zijn ze anders dan prive. Daar zijn ze voor iedereen die in hun hart zit verschrikkelijk goed, maar ja dat heeft geen mediawaarde!
Tapas en tv
Terug naar de aanloop voor de eerste wedstrijd tegen Spanje. Wij hadden 2 uitnodigingen liggen, waarvan er eentje op het laatste moment niet doorging en de ander moesten wij sowieso afzeggen, omdat Merel een generale repetitie had voor haar dansuitvoering volgende week vrijdag.
We zouden saampjes met z'n drietjes kijken voor de TV. Op de dag zelf hadden Willibrord en ik het plan opgevat om te trainen voor een wandelvierdaagse waar wij volgende week aan meedoen. Ik loop dagelijks 10 km en
W. loopt elke dag 20 km.
Aangezien wij midden in de natuur wonen, kunnen we elke keer een ander soort route kiezen. De ene keer is het over de hei, een andere keer door de bossen, dan weer langs het Gooimeer, maar afgelopen vrijdag kozen we voor de weilanden van het Eemland. We zouden maar 2 uurtjes lopen, want ik had nogal wat werk liggen wat ik graag voor het weekend af wilde hebben.
Het werden uiteindelijk ruim 4 uur. Onderweg vroeg W. wat we die avond zouden eten. Soms laat mijn fantasie mij geheel in de steek wat eten koken betreft, maar nu kwam ik op het lumineuze idee om Spaanse Tapas te maken. Al lopend stelde ik ons menu samen, zodat we aansluitend aan het wandelen boodschappen konden doen.
Na een heerlijke Tapas maaltijd met allerlei kleine vingerhapjes was het tijd om ons te installeren voor de TV.
De bank werd gepositioneerd recht voor de TV. De 2 fauteuils achter de bank met de salontafel ertussen, daarover hadden we de vlag van Nederland als kleed gelegd. Onze huiskamer was WK proef gemaakt.
Volgende match Australisch eten
Willibrord, Merel en ik zaten er klaar voor! Het Wilhemus klonk en we zagen alle jongens uit volle borst en een tikkeltje vals ons volkslied meezingen. Een brok schoot in mijn keel. Hoe anders was het andere jaren,
wanneer slechts een enkeling het volkslied meezong.
De wedstrijd begon. De eerste helft viel wat tegen, totdat Van Persie met een ongelofelijke kopbal gelijk maakte. De leeuw was los en zeker in de tweede helft overtuigden 'onze jongens' de hele wereld van hun kwaliteiten en die van de bondscoach.
Wij deden de wave op onze bank en Merel haalde de kleine hamsters om ze voor de TV neer te leggen als soort relikwieën. Wanneer er werd gescoord gilden we de hele buurt bij elkaar om op zuidelijke manier GOOOOOOOOOOALLL te roepen!
De wedstrijd was nog niet afgelopen of W. kreeg de eerste foto's al doorgestuurd, die later overal in de Sociale Media. Het Nederlands Elftal had geïmponeerd en de hele wereld spreekt er inmiddels vol lof over!
Wanneer de jongens tegen Australië moeten voetballen, eten wij Australisch, zal wel een steak worden met gepofte aardappel of zoiets, want ik neem aan dat we geen Kangoeroe vlees hier kunnen kopen. Ook zitten wij met z'n drietjes weer op de bank thuis en doen regelmatig de wave....
Dan moet het goed komen! Toch?
