Op mijn leeftijd (dit jaar hoop ik zestig te worden) mag je van ‘terugkijken’ spreken.


Terugkijken op veel bewogen jaren. Het eerste bewogen feit was het overlijden van mijn vader toen ik 3 jaar was. Nog groter was het verdriet toen mijn moeder een half jaar later overleed. Dit gemis heeft als een rode draad door mijn leven gelopen en was bepalend hoe ik in het leven stond en het leven beleefde.

Terugkijkend heeft dit leven mij veel gebracht en mag ik zijn wie ik nu ben: Gelukkig met een lieve echtgenoot, drie prachtige zonen en een dierbare zus. 


Passie
De ruimte om mijn passie te kunnen ontwikkelen is pas van de laatste jaren. Daarvoor stond ‘zorgen voor’ hoog in mijn vaandel. De verplichting die ik als kind heb ervaren, sijpelde nog jaren lang door.

Toen ik 50 werd en voor het eerst naar de ’bus’ ging voor een mammografie, heeft mijn leven een andere wending gekregen. Ik bleek borstkanker te hebben, een operatie en bestralingen volgden.

De eerste stappen om te leren genieten van het leven werden gezet: moeilijk uit te leggen maar, voor degenen die wel eens een zogenaamde Familieopstelling hebben gedaan,  herkenbaar wat ziekte kan doen en de levenstroom kan verleggen.


Langzaamaan ‘moest’ er minder in mijn leven en mocht en kon er meer. Zo ontdekte ik op een goede dag hoe leuk beeldhouwen was en hoe therapeutisch dat eigenlijk werkt. En inderdaad, bloed kruipt waar het niet gaan kan: Lesgeven combineren met beeldhouwen was de volgende stap.

Deze combi werd mij letterlijk in de schoot gelegd toen wij een pandje kochten op een industrieterrein voor de hobby van mijn man. De eerste verdieping bleek een fantastische ruimte voor een Atelier om beeldhouwlessen te gaan geven. 


Nu pas kan ik zien wat een daadkracht ik heb gehad om het grote gemis te overleven en om mijn passie(s) te verwezenlijken! Nu pas durf ik het geluk te omarmen en het leven te leven zoals het mij gegeven wordt.


‘Als je de vragen leeft, dan leef je misschien langzaam maar zeker, zonder het te merken op een goede dag het antwoord in’. (R.M. Rilke, Tsjechische dichter 1875-1926)


http://www.vansteentotbeeld.nl/

 

Van steen tot beeld

Door:

Vaak hoor ik de uitspraak: ‘Ik heb iets met steen’. Bezoekers van mijn atelier zijn op een of andere manier gefascineerd door stenen en komen vaak met mooie steentjes thuis van vakantie of een wandeling.

Lees verder