Maxima en Lex in Amstelveen

Ieder jaar is het een feestje geweest op Koninginnedag in Amstelveen. Zo een uurtje of 15 gingen wij altijd gekleed in oranje naar het plein bij Albina, waar het één groot feest was.

We dansten, hosten, dronken, sprongen, de groep is gezellig en meestal eindigden we na Gerard Joling bij de pizzeria, waar we aan een lange tafel, de één lichtelijk aangeschoten, de ander rozig, maar vooral met heel veel lol een pizza nuttigden.

 

Dit jaar hoog bezoek

Dit jaar is het anders, want nu komen hkh Maxima en zkh Willem Alexander een bezoek brengen aan het stadshart in Amstelveen. Dat zet mij aan het denken... Ga ik dit jaar ook in oranje, zoals onze koning en koningin tijdens de Olympische Spelen onze sporters aanmoedigen, aan de kant van de weg staan?

Maar ja, val ik dan wel op en krijg ik dan wel dat handje, om vervolgens een selfie te maken met Max en/of Lex. Om op te vallen denk ik dan ook om een nieuwe creatie aan te doen van Jan Taminiau, dat valt op, dat valt zeker op! 

Ik stel me dan ook voor dat ze na pim pam pet, zaklopen, ezeltje prik, wie gooit de ring met diamant het verste weg en wortelhappen, de Rembrandtweg inlopen en dat ik dan al zwaaiend in een outfit van Jan Taminiau ze toelach.

Max geeft Lex een elleboogstoot, zegt Lex kijk daar, zij draagt Jan Taminiau... Lex zegt wie? Jan Taminiau Lex,
doe toch niet zo dom... ik draag toch ook creaties van hem! Met zijn ogen ten hemel geslagen en hoofdschuddend loopt Lex dan achter Max aan. Ze blijft staan, pakt mijn beide handen en we beginnen meteen te praten over mode, de stof, het ontwerp, dat ik er ook een bijpassend jasje bij heb en of ik ook bij de modeshow ben het komend seizoen. 

Lex inmiddels alweer aan de overkant aan het praten met de kindertjes uit Amstelveen. Ik, inmiddels al vijf selfies gemaakt met Max, zeg: roep je man even, ik heb hierachter een tafeltje staan met stoeltjes. Je moet toch wat eten! Hier in Amstelveen kun je heerlijk nasjen... ik heb een heerlijk galletje met meikaas en zuur van De Leeuw voor jullie.

Max fluit op haar vingers, Lex kijkt op en komt meteen in gazenpas naar ons toe. De NOS helemaal van hun aproposio, want ja, dit stond niet in het draaiboek. Bij de eerste hap zegt Max tegen Lex: ohhhhhhhh, wat een zaligheid, konden Amalia, Alexia en Ariane dit broodje meikaas maar proeven, dan zouden ze nooit meer anders hoeven. Tja, zegt Lex, jij zei laten we ze nog maar een jaartje thuishouden. Ach zeg ik en sla met mijn hand gebarend de lucht in, geen zorgen, ik heb er hier nog 3 in een Tupperwarebakje zitten. 

Precies op dat moment tikt de hofdame op de schouder van Max, want ze moeten echt door. Snel geef ik het Tupperwarebakje aan de hofdame, inclusief mijn visitekaartje van Batwoman-Fashion en wisselen Max en ik onze tlefoonnummers uit, nog ff een laatste selfie en bij het weglopen roep ik: Max... echt ff zo bij Warmer in de etalage kijken, zulke te gekke pumps van Gucci...

Ze kijkt nog even om, doet haar duim omhoog en loopt verder... Tja, ik denk dat het zo ongeveer zal gaan dan... Denk ik...

Gerelateerde artikelen

Met het verkeerde beentje…

Door:

Soms, heel soms stap je met je verkeerde beentje uit bed. Dat begint al op het moment dat je op het toilet zit. De deurbel gaat en je geƫrgerd naar links grijpt... mis en rechts kijkt geen reserverollen...

Lees verder

Songfestival

Door:

Ik hou ervan, lach er maar om, maar ik hou ervan. Als klein meisje mocht ik opblijven met kladblok op schoot en papiertje gescheurd uit de Troskompas waar alle nummers van de deelnemende landen opstonden.

Lees verder

FemNa40