Van manuscript naar boek (16) - Loslaten

Soms is het goed om principes los te laten. Bijvoorbeeld als je merkt dat anderen er nogal wat moeite mee hebben.

Ga je dan dat principe heroverwegen? En zo ja,
in welke mate?

 

Loslaten, snoeptrommels en structuren - Hoofdstuk 16

Zo verging het mij met de structuur van mijn boek. Niemand snapte het. Behalve ik. Maar ik bleef eraan vasthouden, mijn verhaal moest en zou in die vorm gegoten worden. Inmiddels leer ik los te laten, naarmate ik ouder word en mensen ontmoet die mij wijzen op mijn principes.

Ik durf vertrouwen te hebben dat het wel goed komt. Loslaten, gewoon stapje voor stapje. Dat heb ik nu ook gedaan met de structuur van mijn boek. Stukje bij beetje verander ik het, niet te veel en vooral niet de verpakking, wel de vorm ervan.

Als een snoeptrommel waarop staat dat er 129 verschillende snoepjes inzitten, wat er uiteindelijk slechts 52 blijken te zijn. En dat dat dan goed is. Of zo zoals Lex Jansen schrijft: 'De vragen uit [ ……. ]  geven telkens een bepaalde lading mee aan de scènes waar ze boven staan'.

Zo had ik het bedoeld. Wat niemand zag, maar misschien is het ook nu pas te snappen, nu ik durf los te laten.

Stralend huppelen

Maar wat ben ik blij, ik straal en ik huppel. Want Lex schrijft ook dat ik hem heb verrast en dat hij met heel veel plezier de eerste helft van mijn manuscript heeft gelezen. 'Je zet het verhaal van Lysbeth en Pieter overtuigend neer en je tekst boeit me. Je werkt hun karakters goed uit en de voor veel lezers toch wat ongewone omgeving van het boerenleven geeft iets extra’s aan de tekst, een decor waarin je de onzekerheid, voortkomend uit sluimerende geheimen, langzaam laat groeien'. Jaja, een hele berg complimenten. Heerlijk!

Hoge lat

Uiteraard valt er nog van alles te verbeteren, maar dit is wel het soort erkenning waar ik lang naar heb gezocht. Me telkens weer afvragend: ben ik goed genoeg of leg ik de lat te hoog? Langzamerhand raak ik ervan overtuigd dat de lat echt zo hoog mag liggen, dat ik het wellicht kan.

Hoewel Lex ook zegt dat we het nog over de architectuur van mijn boek moeten hebben. Dat dan weer wel.
De architectuur, dat is natuurlijk weer die structuur. Nou ja, ik durf los te laten, dus kom maar op.

Gerelateerde artikelen

Leren

Door:

Vraag mij waar ik goed in ben en ik benoem wat beter kan. Dáár ben ik namelijk goed in, in ramp-reflectie.

Lees verder

Mijn boek agenderen

Door:

Yes, het is gelukt. Eens in de twee weken neem ik drie dagen vrij om te schrijven, de andere twee en de tussenliggende week zijn voor het coachen.

Lees verder

FemNa40