Lieve lezers van mijn thriller ‘Koninklijk Complot,
het mysterie rond de dood van prinses Diana’,

Ik hoop dat jullie met veel plezier de eerste vijf hoofdstukken van ‘Koninklijk Complot’ hebben gelezen.

De afgelopen week is er weer heel veel gebeurd. Een signeersessie op de boekenbeurs in Antwerpen en een modeshow met signeersessie bij Life Style Woman in Zwolle. Beide waren een daverend succes. Tevens werd ik geïnterviewd door Marion van de Stentor. Daar is een prachtig en groot artikel uitgekomen in de maandageditie van dit blad.

Verder had ik twee radio interviews (Veronica en Radio 538), een interview met RTV Oost en ben ik gebeld door het programma Pauw. Mijn wereld staat even helemaal op zijn kop. Wat een aandacht.

Zoals eerder aangegeven is er een heuse prinses Diana look-alike verkiezing. De winnares krijgt de hoofdrol in de boektrailer van mijn boek en wint daarnaast een koninklijk diner voor twee. Je kunt nog steeds meedoen. Meld je dan voor half november aan via linda@langlevediana.nl. Natuurlijk wel met foto. Inmiddels hebben zich al een aantal look-alikes gemeld.

Vorige week hebben jullie hoofdstuk 5 kunnen lezen. Vandaag deel ik hoofdstuk 6. Dodi Fayed komt voor een groot dilemma te staan.

Veel leesplezier en liefs Linda Udo

Dodi Fayed - Hoofdstuk 6

Het is kort na zonsondergang als de helikopter op het dak landt van Dodi’s luxe en zwaar beveiligde appartement aan Park Lane 60, een van de drukste straten in Londen. Aan de autodealers in de laan is te zien dat in deze wijk een hoge welstand heerst. Naast het appartement bevinden zich het Dorchester Hotel en de ambassade van Egypte, het geboorteland van Mohamed Al-Fayed, de vader van Dodi.

Zodra het toestel is geland, springen beide mannen eruit en begeven zich naar de lift, zo’n zes meter bij hen vandaan. De lift zoeft naar beneden, naar het appartement op de zevende etage. Geruisloos gaan de deuren open. Dodi neemt afscheid van zijn piloot en bedankt hem. De man vertrekt naar de ondergrondse parkeergarage, waar een wagen voor hem klaarstaat.

Dodi stapt de brede hal van zijn appartement binnen. Even aarzelt hij. Nergens hoort hij enig geluid, het is opmerkelijk stil in de woning. Hij doet het licht in de hal aan en kijkt langs de lange, smetteloos witte muren. Hij ziet dat de glanzend zwart gelakte keukendeur dicht is. Hij loopt er naartoe en vindt een geel zelfklevend memobriefje met een duidelijk leesbaar handschrift.

De tekst is in het Frans. ‘Uw maaltijd staat klaar in de koelkast. Er rest mij nog u een plezierige avond te wensen. René’. Normaal gesproken is zijn butler René Delorm altijd aanwezig om hem te begroeten, maar hij heeft nu een vrije avond.

René is een rasechte Fransman, die overal waar Dodi gaat, meereist. Hij is goedlachs, integer en heeft een flamboyante uitstraling. De relatie met zijn baas is prima. Hij is meer dan alleen een butler, hij is ook Dodi’s persoonlijke assistent en zijn rechterhand die alles voor hem regelt. Daarnaast is hij een voortreffelijk kok en romanticus.

Dodi is de stilte niet gewend. Hij heeft er moeite mee. Net als Diana heeft hij graag mensen om zich heen.
Hij haalt het briefje van de deur, draait de metalen deurknop om, gaat de moderne en functioneel ingerichte keuken binnen en kijkt rond. Op de gelakte notenhouten eettafel ligt een dichtgeslagen magazine. Op de cover staat een afbeelding van de prinses samen met haar echtgenoot en de twee kinderen. De foto is een aantal jaren geleden genomen, in een periode dat alles nog koek en ei was tussen hen.

Dodi heeft sinds zijn vertrek die ochtend niets meer gegeten en heeft ondertussen een flinke trek gekregen.
Hij haalt een pastaschotel met asperges en garnalen uit de koelkast. Naast de pasta staat een schaal met een salade van zeevruchten. Onderin de koelkast liggen drie flessen Dom Perignon champagne, geflankeerd door een doos met chocoladerepen van Hershey. Verder is de koelkast gevuld met flessen frisdrank, mosterd, augurken en een flinke fles tomatenketchup.

Hij zet de schaal met het pastagerecht in de heteluchtoven. Ondertussen pakt hij een fles Ladybank Single Malt Whisky, die veilig opgeborgen staat in een ingebouwde drankenkast. Slechts driehonderd flessen worden elk jaar van deze whisky uit het Schotse Edinburgh gemaakt. Om een fles te bemachtigen, moet je lid zijn van de club. Voor het lidmaatschap betaalt Dodi 4.700 dollar per jaar.

De ontmoeting vanmiddag met de prinses van Wales was heel speciaal voor hem. Ondanks het feit dat ze nog geen officiële toezegging heeft gedaan, beschouwt Dodi het gesprek toch als een soort aftrap van
‘Mission Escape’. En dat moet hij vieren. Hij laat wat whisky in zijn glas klokken en neemt een behoedzame slok.

Hij ervaart smaken van citrusfruit, chocolade en vanille, met een hint van noten op de achtergrond en een zware rooksmaak als afdronk. Hij geniet van de prettige prikkeling in zijn keel. Terwijl hij van de whisky geniet, pakt hij het tijdschrift dat voor hem ligt en bladert er doorheen.

Een aangename geur verspreidt zich door de keuken. Zijn maag gaat flink tekeer. Hij plaatst de schaal op een onderzetter en schenkt een glas water in. Hij kauwt langzaam en neemt niet meer dan nodig is. Alles met mate. Hij is ijdel, maar daar is niets mis mee, vindt hij. Zodra Dodi klaar is met eten, plaatst hij de vuile vaat in de afwasmachine. Behalve een paar borden en wat glazen, staat er niet veel in. Eigenlijk zou hij aan een veel kleinere vaatwasser al voldoende hebben.

Dan gaat hij naar zijn kantoor, een etage hoger en sluit de deur achter zich. In het vertrek wordt duidelijk dat Dodi een fan is van alles wat te maken heeft met de militaire dienst. Hij heeft bijvoorbeeld een uitgebreide verzameling baseball caps van Amerikaanse oorlogsschepen. Dodi neemt plaats achter zijn bureau en zet zijn computer aan.

Het scherm komt in een traag tempo tot leven. Hij klikt op Postvak In. Vierendertig nieuwe berichten geeft het programma aan. Dodi leest vluchtig de belangrijkste en recente e-mails. Hij wil nadenken, maar zijn gedachten komen maar moeizaam op gang. En of hij het wil of niet, nemen ze een eigen vlucht.

Hij probeert zich Diana’s verschijning weer voor de geest te halen. Haar prachtige ivoorkleurige gezicht met de warme glimlach en de intrigerende ogen, de fraaie diepblauwe tint van haar mantelpakje, haar slanke gestalte. Ze oefent een enorme aantrekkingskracht op hem uit. Hij ervaart een gevoel van diepe vertedering en begint zich te beseffen dat hem iets is overkomen waarmee hij geen rekening heeft gehouden. Hij voelt genegenheid voor de prinses en zelfs meer dan dat. Hij is verliefd. Verliefd op de vrouw die hij van het koninklijke toneel moet laten verdwijnen.

Wat moet hij doen? Stoppen met het hele project? Soms vergt het meer moed om een missie voortijdig te beëindigen, dan om door te gaan. Maar in dit geval vindt Dodi het nog niet nodig. Hij moet in ieder geval pas op de plaats maken. Als hij met het plan verder wil, zal hij zijn gevoelens voor de prinses moeten uitsluiten. ‘Ik ben in de war,’ houdt hij zichzelf voor. Hij schudt zijn hoofd, probeert de voorstellingen die hij heeft opgeroepen te verdrijven en alleen nog aan het plan te denken.

Hij pakt het verslag voor de vergadering van de volgende morgen en schikt de papieren zodanig op zijn bureaublad, dat geen enkele pagina een andere bedekt.
Het scenario luistert heel nauw, het is gecompliceerd en vraagt een enorme concentratie. Dodi opent een bestand op zijn computer met aantekeningen voor het overleg dat hij morgen heeft. Hij leest alle aantekeningen opnieuw door en slaat ze in zijn geheugen op. Het scenario is zeer complex, maar het is zeker haalbaar. Het zit goed in elkaar.

Deze missie zal slagen, hoe dan ook en wanneer dan ook. Het is twee uur in de ochtend als hij het aangepaste verslag van ‘Mission Escape’ in zevenvoud uitprint. Hij doet de verslagen in leren mappen en voor zichzelf doet hij ieder hoofdstuk in een aparte map.

Het is een maanloze nacht en pikdonker buiten. Geen sterren, niets. Hij verlangt naar zijn bed, maar laat in stilte alle mogelijkheden nogmaals de revue passeren. Hij maakt zich vooral grote zorgen om de rol van Diana in het geheel. Hij probeert zich in haar positie te verplaatsen en vraagt zich af hoe hij haar kan beschermen. De regie ligt immers volledig bij hem.

Voor hem op het bureau liggen nog steeds de mappen en zijn eigen verslagen met daarop zijn aantekeningen van diverse opties en ideeën. Het is een uitmuntend plan, maar het moet nog wel Charles en Major passeren en nog eindeloos veel keren worden beoordeeld en gewogen. Hij kan zijn aandacht er niet langer bijhouden,
sluit zijn computer af en stopt de mappen en aantekeningen in zijn kluis.

Vervolgens verdwijnt hij naar zijn slaapvertrek. Voor hij naar bed gaat, neemt hij nog een snelle douche.
Dat doet hij altijd. Hij houdt er niet van om zo in bed te stappen. Niet veel later is Dodi Fayed in een diepe slaap verzonken.

Natuurlijk vind ik het leuk als je een reactie wilt achterlaten. En heb je een vraag, dan zal ik daar altijd op reageren. Meer informatie over mijn boek vind je op www.langlevediana.nl of op mijn Facebookpagina https://www.facebook.com/koninklijkcomplot Reacties op mijn blog kun je sturen naar info@femna40.nl of naar linda@langlevediana.nl

Wordt vervolgd...

Liefs Linda Udo