Peuterpuberteit

Iedereen kent het wel: kinderen die in de supermarkt op de grond liggen te rollen en te schreeuwen dat zij iets (niet) willen of niet krijgen.

Lastig voor de ouders en voor het kind, die totaal gefrustreerd en ontredderd op de grond ligt.

Rond de twee jaar gaat je peuter ontdekken wie het zelf is. Het gaat de wereld ontdekken en daar hoort het uittesten van grenzen natuurlijk ook bij.

 

Frustraties

Het probleem met peuters is dat ze nog maar vrij weinig zelf kunnen. Dit staat hun zelfstandigheid behoorlijk in de weg en dat leidt tot frustraties en soms zelfs angst.

Een peuter kan ook boos en driftig worden door het feit dat hij nog niet alles kan zeggen en duidelijk kan maken aan de ouders.

Probeer dan te verwoorden wat je ziet : 'Ik begrijp dat je boos/verdrietig wordt van...' Je kind merkt dat het begrepen wordt en de boosheid zakt weg.

Een goed middel om je peuter weer even tot rust te brengen is de time-out. Hieronder de drie stappen die je kunt volgen om thuis toe te passen.

Stap 1
Je blijft rustig, je gaat op je hurken voor je kind zitten, kijkt het aan en zegt duidelijk dat hij/zij dat niet mag doen. Je waarschuwt wanneer het ermee doorgaat of het nog eens doet, dat het dan op de stoel moet. Het mag ook een ander plekje zijn, een hoek van de kamer of iets dergelijks, maar wel altijd dezelfde plek gebruiken, want dat wordt dan het time-out plekje.

Stap 2
Als het ermee doorgaat (wat in het begin steeds zal gebeuren), dan blijf je nog steeds rustig. Je pakt het op en zet het op de time-out plek. Hij/zij moet daar ongeveer het aantal minuten blijven gelijk aan de leeftijd (twee jaar = twee minuten). Als het van de plek afkomt of doorgaat met schreeuwen of iets dergelijks, moet je hem/haar terugzetten en moet het blijven zitten tot hij/zij weer rustig is.

Stap 3
Als de tijd om is en hij/zij rustig is, zeg dan dat het van de plek af mag. Herhaal even wat het niet meer mag doen, zodat het duidelijk is waarom hij/zij daar zat (vraag: en wat ga je nu nooit meer doen?) en dan is het klaar, jullie zijn weer vrienden (eventueel met een knuffel) en je komt er niet meer op terug. Als het kind ouder is, kun je het vragen  om excuses en laten zeggen wat hij/zij niet meer zal doen.

Al met al een lastige periode die je als ouders goed door kunt komen door consequent te zijn in je eigen aanpak en je kind het gevoel te geven dat het begrepen wordt.

Zit je zelf regelmatig in deze situatie en wil je er meer over weten of vragen? Laat dan een reactie achter bij de comments hieronder of kom naar het gratis online adviesspreekuur (op de even weken op dinsdagavond van 19.00-20.00 uur).

Marilva Dikmoet/MD Hulp Online

FemNa40