Wat is het toch altijd zo’n 2 weken voor Kerstmis dat iedereen gaat rennen en afspreken als een gek. Vanmorgen bij de plaatselijke supermarkt zag ik al allerlei lekkers liggen voor de kerstdagen.
Ik denk dan, mijn God moet ik daar nu al over nadenken. Het is nog zo ver weg, maar voor je er erg in hebt is het Kerstmis.
Nu houden wij het met de Kerst erg intiem en aangezien ik nauwelijks tijd heb om een heus kerstdiner klaar te maken, zal het wel weer neerkomen op gourmetten met 16 man aan de keukentafel. Eigenlijk gaat het toch vooral om het gezellig samenzijn en vooral veel lachen.
1e Schoonmoeder
Deze periode doet mij altijd erg denken aan mijn 1e schoonmoeder die al in september aan ons vroeg om lijstjes te maken met wat wij wilden hebben voor de kerst en welke dag wij konden komen. Ze had altijd het liefste dat wij de 1e kerstdag kwamen, want dan was zij er vanaf, terwijl ze zich aan de andere kant verschrikkelijk uitsloofde om te koken en vooral alles van onze lijstjes te kopen.
Ik kreeg het er altijd Spaans benauwd van, omdat ik helemaal niet van lang vooruit plannen ben. Ik vroeg netjes aan mijn moeder wanneer zij wilde dat haar kinderen kwamen, maar mama schikte zich aan mijn schoonmoeder. Mijn moeder had jarenlang onder zo’n schoonmoederbewind geleefd en dat gunde ze mij niet, dus paste zij zich aan.
De kerstdag zelf bij de schoonouders was altijd nerveus. Mijn schoonmoeder stond de hele dag in de keuken, iedereen werd er kriegelig van en mijn toenmalige man, zwager en schoonzus zaten verveeld blaadjes te lezen. Mijn schoonvader zat de hele middag voor de TV de zappen! Achteraf verschrikkelijk.
Kerstavond
Hoe anders is het nu dat onze kinderen zelf vragen wanneer ze mogen komen. Net als andere jaren kiezen we voor de kerstavond. Merel is dan altijd iets van engel of zo in de mooie Basiliek in Laren en wij zitten netjes als grote familie in de kerkbanken het kerstverhaal te aanschouwen en lekker mee te zingen met de kerstliedjes.
Na de mis gaan we dan naar huis, waar degene die niet mee gaan naar de kerk, de tafel hebben gedekt en alles klaar gezet hebben voor ons 'kerstdiner'. Cadeautjes worden onder de grootste hilariteit uitgedeeld.
Willibrord heeft er meestal voor allemaal een kerstgedichtje bij gedaan. Bij ons gaat het nooit om grote cadeaus. Door het jaar heen verzamelen we hele kleine hebbedingetjes. Soms weten we niet eens meer wat we nou precies voor wie hebben gekocht.
Ook pakken we wel weer beeldjes of leukigheidjes in, die we een jaar eerder van een ander gekregen hebben. We hebben altijd dikke pret met elkaar. Het slaat allemaal werkelijk nergens op, maar de harmonie, liefde en gezelligheid staan voorop.
Kerstboom
Dit jaar heb ik voor het eerst al een sinds jaren een week een kerstboom in huis. Ik had er zo’n zin in om het huis al zo vroeg in kerstsfeer te brengen. We gingen vorige week zaterdag al vroeg op pad om een boom met kluit te kopen!
Ook kochten weer leuke ballen en een echte rode piek, omdat deze in de loop der jaren gesneuveld is. Ik had kaarslampjes gekocht op vast te klemmen op de takken, maar dat zag er op het plaatje leuker uit dan in het echt, dus liggen de lampjes ongebruikt in een hoek.
De rest heeft Merel samen met een vriendinnetje in de boom gehangen, waardoor wij nu een hele gezellige boom hebben staan. Merel zei al : 'mam, dit is de eerste keer van mijn leven dat wij al zo vroeg een boom hebben gekocht.'
Ze heeft helaas gelijk. Op een of andere manier lukt het mij nooit om de zaterdag na de Sint een boom te kopen, terwijl ik het wel heel gezellig vind. Misschien heb ik wel een soort haat en liefde verhouding met de Kerst. Maar toch verheug ik me op de aankomende dagen die gaan komen, met veel warmte en gezelligheid.
Gezien mijn drukke agenda de komende week zal ik de kerstinkopen voor het 'diner' op het laatst gedaan worden, alhoewel… Ik denk dat ik Willibrord maar met een lijstje op pad stuur, heb ik die stress niet en kan dan helemaal genieten!
