We doen of zeggen allemaal weleens iets waar we later spijt van krijgen tegenover iemand anders.

En we denken dan dat het te laat is en dat we er niets meer aan kunnen doen want het is toch al gezegd of gebeurd.

En dus laten we het erbij en komen we er vervolgens niet meer op terug.

Voorbij het ego

We hoeven onze fouten niet te negeren alsof we ze niet hebben gemaakt. Er bestaat altijd een kans om iets te veranderen aan de situatie. Op zijn minst zou je altijd nog sorry kunnen zeggen. Het is een kwestie van je ego en trots opzij zetten en je eigen fouten toegeven. Het is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar het is wel degelijk mogelijk.

De weg van de minste weerstand is het vasthouden aan je eigen idee, jouw eigen mening. Het blijven vasthouden in het waarom je zo gedaan hebt. En daar vervolgens achter blijven staan. Je blijft dus eigenlijk gewoon stilstaan. In de meeste gevallen is dat het punt waarop je ook nog eens gaat wijzen naar de ander. Dat is de weg van de minste weerstand. Niet zo vreemd dat de meeste mensen daarvoor kiezen dus.

Sorry maakt plaats voor verandering

Om sorry te zeggen heb je lef nodig. De lef om van jouw eigen plek af te gaan staan en verder te kijken dan alleen naar de fouten van een ander. Het is vaak niet makkelijk om jouw eigen visie te veranderen. Maar het levert je daarentegen zoveel meer op. Zowel voor jezelf als voor de ander.

In deze positie kan er iets veranderd worden aan de situatie. Op zijn minst help je jezelf er mee. Je wint er hoe dan ook altijd iets mee. Daar waar je iets doet, daar kan iets veranderen. Maar doe je niets, dan veranderd er ook helemaal niets en blijven de dingen gaan zoals ze altijd al zijn gegaan. De kans is groot dat je in herhaling zult blijven vallen en je nog vaak dezelfde fout gaat maken met daarbij weer dezelfde gevolgen.

Door oprecht een gemeend sorry te zeggen verzacht je de pijn bij de ander, maar ook de pijn binnenin jezelf.
Je leert naar het grotere geheel te kijken. Je ziet jouw eigen manier van doen en je ziet ook de ander daarin.
Je leert begrijpen en zien. En daar kun je vervolgens weer van leren.

Actie reactie

Je staat niet in je gelijk wanneer je een ander kwetst, ook al heb jij je redenen gehad om te doen wat je deed.
Je hebt niet het recht om een ander te kwetsen. Iedereen heeft zo zijn redenen waarom ze doen wat ze doen. Maar dat wil niet zeggen dat je daarom ook in je gelijk staat. Het is belangrijk om ook bij de ander stil te staan. Wat doet het met de ander? Of wat heeft dit met de ander gedaan?

We leven in een wereld waar ieder voor zich lijkt te leven, we denken niet meer na over elkaar. We kwetsen elkaar zonder bij de ander stil te staan. We zijn enkel maar bezig met onszelf. En dan worden we ook nog eens boos als de ander er niet goed op reageert. Het is vaak een kwestie van actie en reactie.

Laten we ons wat meer bezig houden met onze eigen actie en niet met de reactie van de ander. Alleen dan kan er verandering plaatsvinden onderling. Want daar kan empathie onstaan, begrip voor wat de ander voelt.

Heb het lef om oprecht en gemeend sorry te zeggen. Stop met wijzen naar de fouten van een ander. Zie jouw eigen aandeel in de situatie, alleen daar kun je zelf iets veranderen.